Το ορόσημο μεταξύ πρώτου και δεύτερου σταδίου του τοκετού είναι η πλήρης διαστολή του τραχήλου. Λέμε πως ο τράχηλος βρίσκεται σε πλήρη διαστολή, όταν έχει διάμετρο περίπου 10 εκατοστά. Το δεύτερο στάδιο του τοκετού έχει διάρκεια σε γενικές γραμμές από 30 λεπτά μέχρι 3 ώρες στην πρωτοτόκο και από 5 έως 30 λεπτά στην πολυτόκο.
Κατά το στάδιο αυτό, το νεογνό πρέπει να «υπερβεί το τελευταίο εμπόδιο» πριν φθάσει στην είσοδο του κόλπου. Το τελευταίο αυτό εμπόδιο είναι το λεγόμενο «στενό» της λεκάνης. Η λεκάνη περικλείεται από οστά (βλ. Εικόνα 1). Τα οστά αυτά στην πραγματικότητα σχηματίζουν ένα είδος σωλήνα. Το πρώτο άνοιγμα του σωλήνα (με κίτρινο στην Εκόνα 1) έχει μεγαλύτερη διάμετρο από το δεύτερο άνοιγμα (με κόκκινο στην Εικόνα 1). Το δεύτερο λοιπόν άνοιγμα το ονομάζουμε «στενό» και βρίσκεται σε αδρές γραμμές πίσω από την ηβική σύμφυση. Για να βρείτε την ηβική σύμφυση, που είναι το σημείο ένωσης των δύο μεγάλων οστών της λεκάνης, εντοπίστε τον ομφαλό σας και τραβήξτε μία κάθετη νοητή γραμμή από αυτόν προς το αιδοίο σας. Η ηβική σύμφυση λοιπόν βρίσκεται ακριβώς εκεί, που αυτή η νοητή γραμμή συναντά το οστό. 
Για να υπερβεί το νεογνό αυτό το τελευταίο εμπόδιο και να βγει προς τον έξω κόσμο αρχίζει κάποιες «χορευτικές» κινήσεις (βλ. Εικόνα 2). 
Το νεογνό προωθείται προς την είσοδο του κόλπου, διότι σπρώχνεται τόσο από τις ρυθμικές συσπάσεις της μήτρας, όσο και από τη σύγχρονη με τις συσπάσεις εκούσια αύξηση της κοιλιακής πίεσης της μητέρας. Με άλλα λόγια, προκειμένου να προωθηθεί το νεογνό προς την έξοδο, πρέπει και η μητέρα να σφιγγεται ρυθμικά, ακολουθώντας τις συσπάσεις της μήτρας, που σε αυτό το σημείο είναι έντονες.
Το κεφάλι του νεογνού πρέπει να περάσει από το στενό της λεκάνης, το οποίο είναι άκαμπτο. Έτσι κάτω από την πίεση των συσπάσεων και του σφιξίματος της μητέρας, το κεφάλι και οι ώμοι του νεογνού στρίβουν συνεχώς κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να χωρέσει να περάσει από το στενό. Οι συνδυασμένες αυτές κινήσεις του νεογνού προκειμένου να περάσει το στενό συνδυάζουν την κάμψη της κεφαλής του (φέρνει το πηγούνι του στο στήθος) η οποία ακολουθείται από έκταση της κεφαλής (τεντώνει το κεφάλι του προς τα πίσω), όταν περάσει κάτω από την ηβική σύμφυση και τη σύγχρονη περιστροφή των ώμων του.
Μερικές φορές, πορκειμένου να βοηθηθεί η έξοδος του νεογνού, υπό τοπική αναισθησία, γίνεται μία τομή στο περίνεο, η λεγόμενη περινεοτομή ή επισιοτομή. Πρόκειται για μία μικρή τομή με ψαλίδι στο περίνεο, δηλαδή στους μυς και το δέρμα, που εκτείνεται από την είσοδο του κόλπου μέχρι τον πρωκτό (Εικόνα 3).
Η περάτωση του σταδίου αυτού σε μερικές περιπτώσεις επιτυγχάνεται με την επέμβαση του μαιευτήρα. Όταν το δεύτερο στάδιο του τοκετού παρατείνεται υπερβολικά, η μητέρα εμφανίζει κόπωση ή αναπνευστική δυσχέρεια ή το έμβρυο εμφανίζει δυσχέρεια, η οποία διαπιστώνεται με την καρδιοτοκογραφική του πρακολούθηση, τότε ο μαιευτήρας μπορεί να επιλέξει την εμβρυουλκία ή τη σικυουλκία.
Για την εμβρυουλκία χρησιμοποιείται ο μαιευτικός εμβρυουλκός. Ο εμβρυουλκός αποτελείται από δύο παρόμοια τμήματα, τα οποία κλειδώνουν μεταξύ τους. Το κάθε τμήμα αποτελείται από μία λαβή και μία λεπίδα. Η λεπίδα είναι καμπύλη και είναι σχεδιασμένη να εφαρμόζει στο κεφάλι του νεογνού (Εικόνα 4). Υπάρχουν πάνω από 600 τύποι εμβρυουλκών. Η χρήση των εμβρυουλκών είναι δυνατόν να προκαλέσει τραυματισμό του περινέου. Γενικά σήμερα προτιμάται η σικυουλκία, η οποία δεν είναι τραυματική για το νεογνό και την επίτοκο.
Η σικύα (βεντούζα) χρησιμοιποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Malmstrom το 1954 και ήταν μεταλλική. Αργότερα ο Bird εισήγαγε τη μαλακή συκία. Πρακτικά η συκία (βεντούζα) εφαρμόζει στην κεφαλή του νεογνού, όσο αυτή ακόμα βρίσκεται εντός της πυέλου, στην οποία και ασκεί αναρρόφηση. Στη συνέχεια με κατάλληλους χειρισμούς, ο μαιευτήρας ασκεί έλξη στην κεφαλή και βοηθάει την κάθοδο και την έξοδο του νεογνού. Η συκία γενικά δεν δημιουργεί τραυματισμούς ούτε στην επίτοκο, ούτε και στο νεογνό, αλλά οι γονείς καλόν είναι να είναι προετοιμασμένοι για την παρουσία ενός αιματώματος στο τριχωτό της κεφαλής του νεογνού, το οποίο απορροφάται εντός λίγων ημερών χωρίς να προκαλέσει καμία βλάβη.
Η έξοδος του νεογνού σηματοδοτεί τη λήξη του δεύτερου σταδίου του τοκετού και την έναρξη του τρίτου σταδίου.
Δείτε ΕΔΩ πότε είναι η πιθανή ημερομηνία τοκετού σας!
Δρ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΩΝ. ΛΥΓΝΟΣ, MSc, PhD
ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Master of Science University College London
Διδάκτωρ Μαιευτικής Γυναικολογίας
Δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο mothersblog.gr
Εικόνα 1: By D.renard, svg by Sjef (talk · contribs) (Own work Originally from Image:Bassin osseux.jpg.) [see page for license], via Wikimedia Commons
Εικόνα 2: By OpenStax College [CC-BY-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0)], via Wikimedia Commons
Εικόνα 3: By Jeremykemp at en.wikipedia [Public domain], from Wikimedia Commons
Εικόνα 4: By McLeod [Public domain], via Wikimedia Commons
Εικόνα 5: http://intranet.tdmu.edu.ua/data/kafedra/internal/i_nurse/classes_stud/ADN%20Program/Full%20time%20study/Second%20year/nursing%20care%20of%20childbearing%20familly%20pr/07.%20Labor%20and%20Birth%20Complications-2%20%28Distocia,%20operations%29.htm
