Λίγα λόγια εισαγωγικά…
Το σώμα σας κατά τη διάρκεια της κύησης υπόκειται σε πλήθος αλλαγών προσαρμοζόμενο στις εκάστοτε ανάγκες του μωρού, οι οποίες – ιδιαίτερα κατά το τρίτο τρίμηνο – μεταβάλλονται ραγδαία ακολουθώντας και τον αλματώδη ρυθμό αύξησης του βάρους του μωρού.
Πάντως στο τρίτο τρίμηνο το σώμα σας αλλάζει και προκειμένου να «προετοιμαστεί» για το τελευταίο και πιο έντονα συναισθηματικά φορτισμένο στάδιο της κύησης: τον τοκετό!
Τι είναι οι συσπάσεις Braxton Hicks;
Οι συσπάσεις Braxton Hicks πήραν το όνομά τους από τον Άγγλο ιατρό του 19ου αιώνα, ο οποίος ήταν και ο πρώτος, που της περιέγραψε.
Οι συσπάσεις αυτές είναι ανώδυνες σποραδικές συσπάσεις των μυϊκών τοιχωμάτων της μήτρας. Ενίοτε αναφερόμαστε στις συσπάσεις αυτές με τον όρο «πρόδρομες συσπάσεις» ή «συσπάσεις ψευδούς τοκετού». Οι συσπάσεις αυτές φαίνεται, πως κάνουν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά ήδη από τις 6 εβδομάδες της κύησης, αλλά κατά κανόνα δεν γίνονται αντιληπτές παρά μόνον κατά τη διάρκεια του δευτέρου ή ακόμα και του τρίτου τριμήνου της κύησης.
Γιατί εμφανίζονται οι συσπάσεις Braxton Hicks;
Δεν γνωρίζουμε ποιο επακριβώς είναι το ερέθισμα, που προκαλεί την έναρξη των συσπάσεων Braxton Hicks. Εντούτοις, έχουμε εντοπίσει κάποιες καταστάσεις, που προκαλούν την έναρξη των συσπάσεων αυτών:
• η έντονη φυσική δραστηριότητα
• η γεμάτη ουροδόχος κύστη
• μετά από σεξουαλική επαφή
• η αφυδάτωση
Έχει διατυπωθεί η υπόθεση, πως σε καταστάσεις σαν αυτές ενδεχομένως να μειώνεται με κάποιο τρόπο η παροχή οξυγόνου στο μωρό από τον πλακούντα και η εμφάνιση των συσπάσεων να συνδέεται με την αύξηση της ροής του αίματος προς τη μήτρα, δια της οποίας ο οργανισμός αποπειράται να «αντιρροπήσει» τη χαμηλή οξυγόνωση του μωρού. Η υπόθεση αυτή πάντως δεν έχει επαρκώς τεκμηριωθεί από επιστημονικές μελέτες.
Σε τι ποσοστό των κυήσεων εμφανίζονται οι συσπάσεις Braxton Hicks;
Οι συσπάσεις Braxton Hicks είναι παρούσες σε όλες τις κυήσεις.
Εντούτοις, δεν αντιλαμβάνονται όλες οι γυναίκες τις συσπάσεις αυτές με τον ίδιο τρόπο. Κάποιες έγκυοι αναφέρουν τέτοιου είδους συσπάσεις ήδη από το δεύτερο τρίμηνο, ενώ άλλες πρέπει να μπουν στο τρίτο τρίμηνο για να τις αντιληφθούν.
Δεν είναι ασύνηθες – ιδιαίτερα αν πρόκειται για πρωτοτόκο – κάποιες γυναίκες να θεωρήσουν, πως οι συσπάσεις Braxton Hicks είναι αυτές του αληθούς τοκετού.
Σε τι διαφέρουν οι συσπάσεις Braxton Hicks από τις συσπάσεις του τοκετού;
Ας δούμε κάποιες βασικές διαφορές των συσπάσεων Braxton Hicks από τις συσπάσεις του τοκετού:
• Συχνότητα: Οι συσπάσεις Braxton Hicks δεν είναι ρυθμικές και η συχνότητά τους δεν αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Οι συσπάσεις του αληθούς τοκετού είναι ρυθμικές, ενώ όσο περνά η ώρα, γίνονται συχνότερες και ισχυρότερες.
• Διάρκεια: Η διάρκεια των συσπάσεων Braxton Hicks είναι απρόβλεπτη, αφού η διάρκεια της κάθε σύσπασης ενδέχεται να διαφέρει σημαντικά από αυτή της επομένης, ενώ μπορεί έκαστη να διαρκέσει από 30 δευτερόλεπτα έως και 2 λεπτά. Οι συσπάσεις του αληθούς τοκετού διαρκούν συνήθως από 30 έως 90 δευτερόλεπτα, η διάρκεια εκάστης σύσπασης δεν διαφέρει πολύ από αυτήν της επομένης. Σταδιακά η διάρκεια των συσπάσεων αληθούς τοκετού αυξάνεται.
• Ένταση: Η ένταση των συσπάσεων Braxton Hicks είναι συνήθως χαμηλή, ενώ βαίνει μειούμενη με την πάροδο του χρόνου. Η ένταση των συσπάσεων αληθούς τοκετού αυξάνεται προοδευτικά.
• Εντοπισμός: Οι συσπάσεις Braxton Hicks εντοπίζονται συνήθως σε περιγεγραμμένη (συγκεκριμένη) περιοχή στην προσθία επιφάνεια της κοιλιάς. Οι συσπάσεις του αληθούς τοκετού γίνονται αντιληπτές τόσο στη μέση, όσο και σε ολόκληρη την κοιλιά. Χαρακτηριστικά η γυναίκα αναφέρει, πως, όταν είναι ξαπλωμένη, «σκληραίνει» όλη η κοιλιά της. Συχνά εξάλλου οι συσπάσεις του αληθούς τοκετού συνδυάζονται και με αύξηση της πίεσης στην περιοχή του τραχήλου και η γυναίκα αναφέρει «μπούκωμα» χαμηλά, το οποίο εντείνεται, όταν εμφανίζεται η σύσπαση.
• Αλλαγές με την κίνηση: Οι συσπάσεις Braxton Hicks συνήθως σταματάνε, αν η γυναίκα μειώσει τη φυσική της δραστηριότητα ή αλλάξει τη θέση του σώματός της. Αν μπορείτε να κοιμηθείτε, όσο έχετε συσπάσεις, τότε μάλλον πρόκειται για συσπάσεις Braxton Hicks. Οι συσπάσεις του αληθούς τοκετού δεν σταματάνε, αν μειωθεί η φυσική δραστηριότητα και ενδεχομένως να γίνουν ισχυρότερες, αν κινηθείτε ή αλλάξετε θέση.
• Πόνος: Οι συσπάσεις Braxton Hicks είναι κατά κανόνα ανώδυνες εν αντιθέσει με τις συσπάσεις του αληθούς τοκετού, οι οποίες συνοδεύονται από άλγος.
Σε κάθε περίπτωση ο ιατρός είναι αυτός, που θα εκτιμήσει, αν οι συσπάσεις, που αισθάνεστε είναι συσπάσεις Braxton Hicks ή συσπάσεις αληθούς τοκετού. Ενδεχομένως, αν κριθεί απαραίτητο, να σας χορηγηθεί και φαρμακευτική αγωγή για την αναστολή των συσπάσεων της μήτρας.
Πώς αντιμετωπίζονται οι συσπάσεις Braxton Hicks;
Κάποιες γυναίκες αναφέρουν δυσφορία, όταν έχουν συσπάσεις Braxton Hicks.
Μέτρα, που μπορούν να μειώσουν τη δυσφορία είναι:
• η ξεκούραση
• η αλλαγή στάσης του σώματος
• η ενυδάτωση
• η διούρηση
Πώς οι συσπάσεις Braxton Hicks προετοιμάζουν το σώμα για τον τοκετό;
Οι συσπάσεις Braxton Hicks έχουν κεντρικό ρόλο στην προετοιμασία του σώματος για τον τοκετό. Χάρη στις συσπάσεις αυτές το μωρό κατεβαίνει σταδιακά στη λεκάνη. Όσο το μωρό κατεβαίνει στη λεκάνη πιέζει με το κεφαλάκι τον τράχηλο.
Η πίεση, που ασκείται στον τράχηλο από το κεφάλι του μωρού προκαλεί τη μείωση του μήκους του. Παράλληλα υπό την πίεση αυτή ενδέχεται ο τράχηλος να αρχίζει να ανοίγει ή – όπως λέμε – να διαστέλλεται, δηλαδή η διάμετρος του αυλού του σωλήνα σταδιακά αυξάνεται,.
Η μείωση του μήκους του τραχήλου και η διαστολή του χάρη στις συσπάσεις Braxton – Hicks, διευκολύνει και ως ένα βαθμό επιταχύνει αυτή καθαυτή τη διαδικασία του τοκετού, όταν αυτή αρχίσει.
Πώς αλλιώς προετοιμάζεται το σώμα για τον τοκετό;
Μέρος της προετοιμασίας του σώματός σας για τον τοκετό είναι και «χαλάρωση» των συνδέσμων, που συγκρατούν τα οστά της λεκάνης και ειδικά της ηβικής σύμφυσης.
Η ηβική σύμφυση είναι το σημείο εκείνο, όπου συνδέονται μεταξύ τους τα μεγάλα οστά, που συναποτελούν τη λεκάνη (βλ. εικόνα).
Για να βρείτε την ηβική σύμφυση, εντοπίστε τον ομφαλό σας και τραβήξτε μία κάθετη νοητή γραμμή από αυτόν προς το αιδοίο σας. Η ηβική σύμφυση βρίσκεται ακριβώς εκεί, που αυτή η νοητή γραμμή συναντά το οστό.
Οι χαλάρωση των συνδέσμων αυτών υπό την επιρροή της ορμόνης ρελαξίνης, που εκκρίνεται στην εγκυμοσύνη από τον πλακούντα, καθιστά τη λεκάνη «ελαστική». Τοιουτοτρόπως, διευκολύνεται έτι περαιτέρω η κάθοδος του μωρού εντός αυτής πριν τον τοκετό.
Δείτε και το σχετικό video, που δημιουργήσαμε σε συνεργασία με τον ιστότοπο mothersblog.gr, στην ομάδα ειδικών του οποίου ανήκουμε!
Δείτε ΕΔΩ σε ποιο στάδιο της κύησης βρίσκεστε!
Δρ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΩΝ. ΛΥΓΝΟΣ, MSc, PhD
ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Master of Science University College London
Διδάκτωρ Μαιευτικής Γυναικολογίας
