Τι σημαίνει «βαθμός» της προκαρκινικής αλλοίωσης;

Ο όρος, που χρησιμοποιούμε στην ιατρική, για να περιγράψουμε τις προκαρκινικές αλλοιώσεις (τις ονομάζουμε και δυσπλασίες) στον τράχηλο της μήτρας είναι «τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία». Ο διεθνής όρος είναι Cervical Intraepithelial Neoplasia και έχει επικρατήσει – για λόγους ευκολίας – η χρήση του ακρωνυμίου CIN.

Όταν εντοπισθεί μία προκαρκινική αλλοίωση στον τράχηλο της μήτρας, αυτή κατατάσσεται σε μία από τις κάτωθι κατηγορίες:

•    CIN 1 (πρώτου βαθμού ή ήπιου βαθμού δυσπλασία)
•    CIN 2 (μέτριου βαθμού δυσπλασία)
•    CIN 3 (σοβαρή δυσπλασία)

Σύμφωνα με νεώτερη ορολογία οι προκαρκινικές αλλοιώσεις περιγράφονται ως «πλακώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες» (Squamous Intraepithelial Lesions – SIL) και χωρίζονται σε χαμηλού βαθμού βλάβες (Low Grade – SIL / LSIL), οι οποίες περιλαμβάνουν τις απλές βλάβες από τον ιό HPV και τις CIN 1 και τις υψηλού βαθμού βλάβες (High Grade – SIL/ HSIL), οι οποίες περιλαμβάνουν τις CIN 2 και CIN 3.

Πόσο πιθανό είναι μία προκαρκινική αλλοίωση, που εντοπίζεται στον τράχηλο της μήτρας, να εξελιχθεί σε «πραγματικό» καρκίνο;

Η πιθανότητα αυτή εξαρτάται από το βαθμό της προκαρκινικής αυτής αλλοίωσης.

Έτσι έχει υπολογιστεί, πως – ιδιαίτερα σε νέες γυναίκες – ακόμα και το 70% των περιπτώσεων, που παρουσιάζουν χαμηλού βαθμού αλλοιώσεων (CIN 1/LSIL) θα ιαθεί αυτόματα, χωρίς καμία ιατρική παρέμβαση, ενώ το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 90% μετά από δύο χρόνια. Το ποσοστό των αλλοιώσεων αυτών, που θα εξελιχθούν σε υψηλού βαθμού ενδοεπιθηλιακές αλλοιώσεις υπολογίζεται μεταξύ του 10% και του 20%. Η εξέλιξη των χαμηλού βαθμού αλλοιώσεων σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας θεωρείται μικρή και εκτιμάται περίπου στο 1% των περιπτώσεων.

Αντίστοιχα, το ποσοστό των περιπτώσεων, που παρουσιάζουν αλλοιώσεις βαθμού CIN 2, οι οποίες θα ιαθούν αυτομάτως υπολογίζεται μεταξύ του 30% και του 50%, ενώ το ποσοστό αυτών, που θα εξελιχθούν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας εκτιμάται στο 5% περίπου.

Το ποσοστό των περιπτώσεων, που παρουσιάζουν αλλοιώσεις βαθμού CIN 3, οι οποίες θα ιαθούν αυτομάτως υπολογίζεται μόλις στο 30%. Η δε πιθανότητα οι αλλοιώσεις αυτές να εξελιχθούν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας είναι υψηλή και υπερβαίνει το 12%, ενώ υπάρχουν και μελέτες, που «ανεβάζουν’ την πιθανότητα αυτή ακόμα και στο 31%.

Ποιο είναι το χρονικό διάστημα, που μεσολαβεί, μεταξύ της ανίχνευσης προκαρκινικών αλλοιώσεων στον τράχηλο και στην εμφάνιση καρκίνου;

Στην πραγματικότητα το διάστημα αυτό δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί. Έχει διατυπωθεί η άποψη, πως αυτό έχει κατά μέσο όρο διάρκεια περίπου 15 ετών, ενώ ενδέχεται να κυμανθεί μεταξύ των 3 και των 40 ετών.

Εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσουμε, πως υπάρχουν δεδομένα στη διεθνή βιβλιογραφία, τα οποία υποδηλούν, ότι ενδέχεται καρκίνος του τραχήλου της μήτρας να εμφανιστεί (όχι συχνά) ακόμα και χωρίς να έχει προηγηθεί η ανίχνευση προκαρκινικών αλλοιώσεων.

Πώς αντιμετωπίζουμε τις προκαρκινικές αλλοιώσεις στον τράχηλο της μήτρας;

Οι παράγοντες, που λαμβάνουμε υπόψη μας στην αντιμετώπιση των περιπτώσεων αυτών είναι:

•    Ο βαθμός της προκαρκινικής αλλοίωσης
•    Ο χρόνος εμμονής της  αλλοίωσης (δηλαδή πόσος χρόνος πέρασε από την πρώτη ανίχνευση)
•    Η ηλικία της γυναίκας

Σε γενικές γραμμές προσπαθούμε να επέμβουμε όσο το δυνατόν λιγότερο στον τράχηλο της μήτρας, ειδικά σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, διότι ειδικά σε ό,τι αφορά την αφαίρεση τμήματος του τραχήλου, αυτή συνδέεται με αύξηση των πιθανοτήτων για εμφάνιση ανεπάρκειας τραχήλου σε επόμενη εγκυμοσύνη.

Έτσι ενδέχεται να συστηθεί:

•    Απλή παρακολούθηση της βλάβης, ειδικά αν πρόκειται για χαμηλού βαθμού αλλοίωση σε νεαρή γυναίκα, με τακτικότερο έλεγχο με test Παπανικολάου και ενδεχομένως με HPV – DNA test καθώς και με κολποσκόπηση.

•    Εφαρμογή των λεγόμενων «καταστροφικών μεθόδων θεραπείας», οι οποίες αποσκοπούν στην καταστροφή του παρουσιάζοντος βλάβη τραχηλικού επιθηλίου (του επιφανειακού ιστού, που καλύπτει τον τράχηλο). Τέτοιες μέθοδοι είναι: η θερμική εξάχνωση με Laser CO2, η Κρυοχειρουργική (ή Κρυοθεραπεία, ή Κρυοπηξία) και ο Καυτηριασμός με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος.

•    Εφαρμογή των λεγομένων «αφαιρετικών μεθόδων θεραπείας», οι οποίες αποσκοπούν σε αφαίρεση τμήματος του τραχήλου. Η αφαίρεση του τμήματος αυτού, μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση νυστεριού (κωνοειδής εκτομή), με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος (κωνοειδής εκτομή με αγκύλη διαθερμίας) ή με τη χρήση Laser CO2. Οι μέθοδοι αυτές εφαρμόζονται συνήθως σε περιπτώσεις εντοπισμού υψηλού βαθμού αλλοιώσεων.

Κλείστε ΕΔΩ το ραντεβού σας, για να αντιμετωπίσουμε όποιο γυναικολογικό θέμα, θέμα εγκυμοσύνης ή θέμα υπογονιμότητας σας απασχολεί!

Δείτε ΕΔΩ πότε είναι οι γόνιμες ημέρες σας!

Δρ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΩΝ. ΛΥΓΝΟΣ, MSc, PhD
ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Master of Science University College London
Διδάκτωρ Μαιευτικής Γυναικολογίας