Μερικές βασικές αρχές της αντιμετώπισης της πρόπτωσης πυελικών οργάνων…
Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων, λόγω χαλάρωσης του κόλπου και απώλειας στήριξης του πυελικού εδάφους δεν είναι καταρχάς μία κλινική κατάσταση, που θέτει σε – άμεσο τουλάχιστον – κίνδυνο την υγεία και τη ζωή της γυναίκας. Εντούτοις, τα συμπτώματα, που συνδέονται με την κατάσταση αυτήν, είναι σε αρκετές περιπτώσεις εξαιρετικά ενοχλητικά και επηρεάζουν δυσμενώς την ποιότητα της ζωής της.
Επομένως, η σύσταση για αντιμετώπιση της χαλάρωσης του κόλπου με χειρουργικά μέσα εξαρτάται κατά βάσιν από τον τρόπο, που έκαστη γυναίκα αντιλαμβάνεται τα συμπτώματα αυτά.
Υπάρχουν επί παραδείγματι γυναίκες, που δεν ενοχλούνται ουσιωδώς από συμπτώματα, όπως η ακράτεια ούρων και προτιμούν να τα αντιμετωπίζουν με «ήπια» μέσα, όπως είναι η χρήση ειδικών για την ακράτεια εσωρούχων ή με πάνες.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό ο ιατρός να αφιερώσει χρόνο, όχι μόνον στην κλινική εκτίμηση της κατάστασης του πυελικού εδάφους, η οποία είναι και εκ των ων ουκ άνευ, αλλά στο να κατανοήσει στο μέτρο του δυνατού τις ανησυχίες, που τα συμπτώματα της χαλάρωσης κόλπου προκαλούν στην κάθε γυναίκα εξατομικευμένα. Είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη και η διάθεσή της απέναντι σε ενδεχόμενη χειρουργική επέμβαση, αλλά και οι προσδοκίες της από μία τέτοια επέμβαση.
Ποιοι είναι οι παράγοντες, που λαμβάνονται υπόψη στη λήψη της απόφασης για καταφυγή σε χειρουργική επέμβαση, ώστε να αντιμετωπισθεί η χαλάρωση του κόλπου;
Ο κατάλογος με τους παράγοντες, που θα επηρεάσουν την απόφαση αυτή περιλαμβάνει:
• Τη βαρύτητα των συμπτωμάτων: οι επεμβάσεις αυτές συνιστώνται, μόνον όταν η γυναίκα αντιλαμβάνεται τα όποια συμπτώματα, ως ιδιαιτέρως «βαριά».
• Την ηλικία: μετά μία τέτοια επέμβαση υφίσταται πάντα η πιθανότητα υποτροπής των συμπτωμάτων μετά από κάποια χρόνια. Επομένως, σε όσο μικρότερη ηλικία μία γυναίκα υποβληθεί σε μία επέμβαση αυτού του είδους, τόσο υψηλότερη είναι και η πιθανότητα να εμφανιστεί ξανά χαλάρωση κόλπου. Η ηλικία επίσης ενδεχομένως να καθορίσει και το είδος της επέμβασης, στην οποία τελικά θα υποβληθεί.
• Ο οικογενειακός προγραμματισμός μίας εκάστης: οι επεμβάσεις αυτές συνιστάται να αναβάλλονται για μετά την ολοκλήρωση της τεκνοποίησης. Κατά κανόνα σε χειρουργικές επεμβάσεις για χαλάρωση του κόλπου δεν υποβάλλονται γυναίκες, που θέλουν να κάνουν παιδί.
• Η γενικότερη κλινική κατάσταση της γυναίκας: με δεδομένο, πως αυτή καθαυτή η χαλάρωση του κόλπου δεν θέτει σε κίνδυνο την υγεία της γυναίκας, παθολογικές καταστάσεις, η ύπαρξη των οποίων συνδέεται με αύξηση του περιεγχειρητικού κινδύνου, όπως είναι ο διαβήτης, οι καρδιοπάθειες και τα αναπνευστικά προβλήματα ενδέχεται να αποτελέσουν σχετική αντένδειξη. Στις γυναίκες αυτές ίσως να συστηθούν μη χειρουργικά μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος.
Πόσο πιθανό είναι μία γυναίκα να εμφανίσει υποτροπή της χαλάρωσης του κόλπου μετά από μία τέτοιου είδους επέμβαση;
Έχει υπολογισθεί, πως το 11% των γυναικών θα υποβληθούν σε κάποιου είδους χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της ανατομίας του πυελικού εδάφους σε κάποια φάση της ζωή τους. Από τις γυναίκες αυτές φαίνεται, πως το 30% θα εμφανίσει κάποιου είδους υποτροπή της κατάστασης αυτής και θα αναζητήσει την ιατρική συμβουλή, ώστε να την αντιμετωπίσει.
Διαβάστε ΕΔΩ για την αναγέννηση κόλπου με υπερήχους HIFU!
Δρ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΩΝ. ΛΥΓΝΟΣ, MSc, PhD
ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Master of Science University College London
Διδάκτωρ Μαιευτικής Γυναικολογίας
